Jak być rodzicem z pasją i nim pozostać

Wiadomo, że czasem nie jest lekko, że najlepsze plany walą się w gruzy.... bo ono ma gorączkę, trzeba do lekarza, bo posiedź ze mną, bo nie ma nikogo innego, kto by posiedział.

To, co napiszę będzie pewnie dla wielu oczywiste, ale ogólnie to  chcę powiedzieć, że warto nie odpuszczać. Mieć plany i je realizować. Żeby nie zmeduzowacieć i nie jojczyć potem, że chciałabym/chciałbym to i tamto, ale przecież nie mogę, bo dziecko....a kiedyś to robiło się bógwieco.

Obserwuję tak różnych znajomych, czytam internety i stwierdzam, że im rodzic bardziej w potrzebie (np. znalezienia czasu na trening), tym bardziej robi się kreatywny. Trimama, Agnieszka z Matkabiega, Hanka z Domety i wiele, wiele innych to doskonałe przykłady.

Ej, wy którzy boicie się, że potomstwo jak tsunami pochłonie wasz wolny czas na sporty i pasje. To wszystko da się od początku zorganizować. Trochę kompromisu, partnerska umowa i zrozumienie nawzajem swoich potrzeb to podstawa. My też sobie jakoś z tym tematem poradziliśmy.

Na początek, jak w Rejsie, parę słów o sobie, żeby było wiadomo, skąd ten post. Autorka bloga jest matką dwóch synów (15-letniego i 8-letniego) i tzw. wolnym strzelcem, który zamknięty w domu z pracą przed komputerem ma od zawsze stałą potrzebę ruchu poza domem. Autorka jest też biegaczką (kryptonim K-40), wspinaczką i sezonowo windsurferką bądź narciarką.

A teraz do rzeczy - urodzenie wspomnianych dwóch synów wcale nie przeszkodziło mi w uprawianiu ukochanych sportów. Co prawda nie mogę sobie pojechać na pół roku na trip wspinaczkowy w świat, ale rozumiem, że na to będzie czas na emeryturze :). Tymczasem na brak aktywności nie narzekam. I dzieci jakieś takie całkiem w porzo mi porosły, nawet nie zaniedbane. To se neda?  Ja widzę to tak:

Pierwsze tygodnie po porodzie to słaby czas, żeby rzucać się znów na swoje hobby. Ok, byłaś aktywna w ciąży, ale po ostatnim "słoniowym" miesiącu, kiedy mąż wiąże ci buty, a w Tesco wreszcie zaczynają ustępować Ci miejsca w kolejce, przyda się organizmowi chwila wytchnienia. Szczególnie, że masz za sobą ultra event, z ktorym żadne Badwater Ultra czy inne Biegi Granią Tatr równać się nie mogą. Tak, mówię o porodzie. W moim przypadku - raz dwie, a raz trzy godziny bólu, który porównałabym do prób wydalenia otwartej parasolki. No więc, dajmy sobie chwilę luzu.

Niemowlę - Mija jeden miesiąc, drugi - wracasz do żywych. Ciało chce ruchu, wyjścia z czterech ścian, w których trwa codzienne sudoku - karmienie, przewijanie, usypianie, karmienie, przewijanie, itd.  W końcu zaczyna się najlepszy okres dla rodziców, bo dziecko ma tylko dwie proste potrzeby - spać i jeść. Najedzone, śpi? To może by tak znaleźć dyżurnego (tatę, babcię, ciocię) a samej myk na spotkanie z formą - marszobiegi, trucht, aerobik, cokolwiek. Nawet godzinka czyni cuda - człowiek wyluzuje się, odpocznie psychicznie i stęskniony wróci przytulić małą przyssawkę.

Chałupy - Małe Morze. Na wózku trapez, w wózku bobo 

My z 4-tygodniowym synkiem pojechaliśmy jesienią na Hel na deskę. Pływałam w trapezie kolegi, bo jeszcze brzucha w swój  nie mieściłam, ale jakaż była podjarka, że chociaż na końcówkę sezonu się załapałam. Młody przespał całą drogę nad morze z jednym stopem, a na miejscu szum wiatru wpływał na niego zdecydowanie kojąco.

Gdy miał 4 miesiące zabraliśmy się całą czwórką (i z babcią do pomocy) na obóz narciarski. Wpadałam do pokoju koło 12-tej i karmiłam młodego, po czym pod okiem babci zasypiał na balkonie na 3-4 godziny (ach to górskie powietrze).

W przerwie między pierwszym a drugim przejazdem slalomu  ;-)  

Tu słówko do młodych ojców - No macie ciężko, fakt :) Nagle okazuje się, że wyjście na długie wybieganie nie jest mile widziane, podobnie jak wyjazd na zawody do innego miasta. Ale zrozumcie kobietę swą - ona z tym dzieckiem przyssanym do cyca kibluje w chałupie, a też by chciała wyjść. Więc jak widzi, że wracacie z roboty, to pojawia się iskierka nadziei, że znajdzie się godzinka wolnego dla niej. A tu co? Chłop wkłada buty biegowe i odmeldowuje się na 20-kilometrowy easy run albo interwały.
Może przydałby się jakiś ustalony wspólnie harmonogram, kto kiedy ma wolne, bo do cholery, oboje tego potrzebujecie.

Od półroczniaka do przedszkolaka - biegacie? Czas na wózek biegowy, z którym świetnie sobie można zorganizować treningi, a nawet startować w zawodach pchając malucha na zmianę w wózku. Spodoba mu się, bo szybko, kolorowo i świat miga przed oczami.
Ogólnie to warto ruszyć dupsko nawet z takim małym - nad morze, w skały, w góry. To ten czas, kiedy bilet dziecka jest za free :) Jego hotel czy pensjonat jest za free. Co prawda może kosztować nadbagaż - pieluchy, ubranka i pierdyliard zabawek robią swoje. Dzięki temu jednak wy dalej korzystacie z życia, a bejbi poznaje świat i z reguły jest bardzo zadowolone. Świat nie zabije zarazkami. To ten czas kiedy dziecko powinno mieć z nim kontakt, żeby nabyć sensowną odporność.

Przedszkolak - uuu...bywa trudno. Mamy swoje zdanie. Nie będę oglądał z babcią książeczek! słyszysz planując właśnie długie wybieganie. Yyy, jego prawo, ale czy trzeba rezygnować? Pokombinujcie. Babcia może zostać więc panią "sklepową" albo gotować z maluchem zupę na niby, w ostateczności zawsze działa gra edukacyjna (:-D) na kompa typu Królik Bystrzak. Potem zmiana i ty wracasz na posterunek.
Potrzeba matką wynalazków. Na Jurze widziałam wspinaczy, którzy wieszali "wędkę" na skale, przywiązywali do niej torbę z Ikei i  robili dziecku huśtawkę. Było zachwycone. Widziałam wiele wypraw rowerowych z dzieckiem w przyczepce, my z kolei braliśmy młodego na sztywny hol rowerowy.

Spakowani? Wakacje czas zacząć

A najlepiej znaleźć znajomych z równolatkiem. Szczególnie na wakacjach maluchy mają wtedy swoje towarzystwo - rzucasz hasło "wyścigi w zbieraniu ślimaków do wiaderka", albo "budujemy tor dla monster trucków" i przez dłuższy czas jest spokój. Dorośli po kolei przejmują odznakę dyżurnego, a kto schodzi z wachty ma godzinkę wolnego jak marzenie.

Pianki rodziców jeszcze lekko przyluźne 

Chałupy - chłopaki chyba wychodzą w morze i żegnają swoje kobiety ;)

I tak to płynnie przechodzimy do fazy szkolnej. Teraz już z górki. 7-latek i starszy dużo więcej rozumie, a poza tym sam chętnie uczestniczy w zawodach biegowych dla dzieci, wspólnych rowerach (to co z tego, że wolniej, liczy się udział), no i chce spróbować nowych sportów. Jak jest rywalizacja, a jeszcze dają medale i upominki, to wali jak w dym.

Biegi Górskie w Choszczówce - dekoracja dzieci

Jeśli od początku potomstwo przyzwyczajane było, że sportowa pasja zajmuje ważne miejsce w życiu rodziców, to teraz będzie to dla niego naturalne. Rozumie, że np. w sobotę rano mama biega, a tata idzie na rower. Nie robi draki, jak wyjeżdżam na weekend w skały. Tak naprawdę wszystko zależy od was - rodziców. Jeśli tylko chcecie, to se da!

fot. archiwum własne