Zwiad

Coś by wypadało napisać po dłuższym czasie, prawda? :-)
Ostatnio doszły mi tymczasowe, dodatkowe obowiązki, więc, o ile na samo bieganie jeszcze czas jakoś znajduję, to już na opowiadanie o nim nie bardzo.
Ale w końcu: "DON'T TALK ABOUT RUNNING, DO IT!", chodzi o to żeby przebierać nogami, a nie palcami po klawiaturze. O dzisiejszym dniu jednak napiszę.
Na ten trening szykowałam się już od paru dni - przede wszystkim zastanawiając się, gdzie się udać na 18 kilometrową trasę.  Połówka w Wiązownej za 2 tygodnie, a ja ciągle w lesie z długimi wybieganiami.
Rozważałam Mazowiecki  Park Krajobrazowy albo wycieczkę po Warszawie.

W związku z tym, że ostatnio padało, wybrałam miejską dżunglę.  Postanowiłam zrobić większą część trasy Półmaratonu  w ramach zwiadu, żeby sprawdzić, jak z energią, moim upośledzonym astmą oddechem, czy dam radę bez wody, co z jedzeniem (zamiast żelu wzięłam 2 kostki czekolady), no i jak jest na Sanguszki :-)
Tak do końca długie, wolne bieganie to nie miało być, bo mój plan zakładał: 7 km (6:20 min/km)  + 5 km (5:20 min/h) + 6 km (6:20 min/km).

Moja trasa na zielono (biegłam prościej niż narysowałam ;)

 
Słońce świeciło pięknie i dla kierowców zapuszkowanych w samochodach dzień mógł wydawać się przyjazny, ale w sumie było dość wietrznie i zimno, więc chowając twarz w buffie zaczęłam od kursu "w morde wind".

Na dzień dobry przy ul. Dobrej bieg zakłócił mi nadgorliwy patrol Warsaw Police Department.  Nie chciało mi się czekać na zielone, więc przebiegłam i (o ja ślepa!) wpakowałam im się prosto pod nogi. No coż, wyjaśnienie, że to trening do półmaratonu nie przekonało ich. Spisali mnie jak lumpa, a na pytanie, czy dostanę mandat łaskawie odpowiedzieli że nie, ale mam się stosować do sygnalizacji świetlnej, hehe!

Ogólnie biegło się fajnie - lubię nowe trasy, przy okazji zrobiłam kawałek swojego starego Prodżektu Mosty zaliczając Gdański i Swiętokrzyski.  Sanguszki na luzie. Problem zrobił się na 14 kilometrze w okolicach Agrykoli, gdzie po prostu musiałam nacisnąć pauzę i udać się do toalet przy bieżni. Do jasnej ciasnej, może jednak tą połówkę na czczo biec? Wcale mi się nie uśmiecha taka przerwa na zawodach, a już szczególnie ohydne Toi-toie.

W nogach trasę poczułam na 16-tym kilometrze i końcówka była już męcząca. Niestety kiedy pomyślałam o krótkim odpoczynku pod płotkiem, zobaczyłam taką oto tablicę, a że już raz weszłam w konflikt z prawem na tym treningu, to uznałam że chyba nie warto tak sobie zapełniać na raz  kartoteki ;-) No więc nici z miłej zwałki pod płotkiem...

Najbardziej męczące było jednak to że po 5 km szybszego biegu tętno wzrosło do 160 i potem nawet przy truchcie nie chciało spaść poniżej 155 :( Może to jednak skutki astmy... Oddychało mi się średnio dobrze, ale na szczęście nie musiałam nic wciągać po drodze, chociaż inhalatorek w kieszeni był na wszelki wypadek. Razem wyszło 18 km w czasie 1:52. W tych okolicznościach  - pełny maraton jawi mi się kosmosem!

Podsumowując, najdłuższy bieg w ostatnim miesiącu przed Wiązowną zaliczony - za tydzień już tylko ok. 80 min biegu i krótkie treningi z przebieżkami na szybkość.