#smashingpąpkinsforever

Teamy biegowe są różne.

Jest na przykład Bóbr Tłuszcz. Jego zawodników widzę na zawodach zawsze. Strzał, tłum rusza, mija maksymalnie minuta i jak w banku mam przed sobą żółtą koszulkę z napisem Bóbr Tłuszcz. 

Jest team Warszawiaky - jego zawodników nie widzę na zawodach nigdy. No ale jak tu zobaczyć, skoro biega w nim Bartosz O. oraz inni poruszający się z ponaddźwiękową prędkością młodzianie.

Jest Byledobiec, jest Aletempo, KB Ergo, Obozybiegowe, Truchtacz, Dreptacz i wiele, wiele innych.

I jest też taki jeden team, w którym zebrali się konkretnie pojechani ludzie o ramionach tak samo mocnych jak nogi, wielkich serduchach, gotowi na każdy, najbardziej nawet krejzolski pomysł.

SMASHING PĄPKINS  - drużyna składająca się z nie do końca normalnych ludzi (jak to trafnie określił kiedyś Rob).

Jego historia przedstawia się dość RÓŻOWO i odmiennie od historii innych teamów biegowych. SmashingPąpkins zaczęło się oczywiście od:

- Pompek, a właściwie od pĄpek i wielkiej rywalizacji na endo. Bo nie samym bieganiem człowiek żyje.

- Potem była zabawa z brzÓchami i zbiorowe dążenie do zdobycia tytułu Brzóchmastera. Bo nie samym bieganiem człowiek żyje.

- Kolejna akcja to schoding. Latanie po klatkach schodowych w blokach, które udawały na zmianę Intraco, Continental i Pałac Kultury. W końcu nie samym bieganiem człowiek żyje.

A bieganie? Bieganie obecne! Było, jest i będzie w Smashing Pąpkins zawsze i wszędzie bo jest esencją - z czasem wyszło na drużynowy pierwszy plan, czyli staliśmy się widoczni na zawodach.

Jeśli zobaczycie za metą jak zawodnik lub zawodniczka pada z uśmiechem na pysk, ale nie mdleje i nie wymiotuje, tylko zaczyna trzaskać pĄpki, znaczy się to od nas.

Własne zasady polskiej ortografii i pĄpki stały się znakiem firmowym teamu i są robione wszędzie pod każdą szerokością i wysokością geograficzną.

Przy pierwszej nadarzającej się okazji czyli locie komercyjnym na Księżyc w opcji last minute spodziewajcie się relacji z pĄpowania na orbicie oraz wokół księżycowych kraterów.

Siła Smashing Pąpkins to ludzie. Siła zassana od ojców i matki założycieli - naszych Capo di Tutti Capi w różowych pĄoksach -

- czasem słodkich że do rany przyłóż, a czasem okrutnych jak Królowa z Alicji w Krainie Czarów ("Nie założyła na start koszulki. Ściąć ją!").

Że zasługują na tytuł Capo di Tutti Popyrtańców ze Smashing Pąpkins można się z łatwością przekonać czytając ich blogi (uprasza się o nie picie kawy w trakcie lektury, gdyż nagła "pszczółka" grozi zalaniem klawiatury). To Bo, Krasus, Błażej i Wybiegany puścili w ruch maszynę, która teraz nabiera prędkości napędzana najzajebistszym paliwem - pomysłami Pąpkinsów.

No bo co powiecie na gościa, który po zawodach w Falenicy zaciąga resztę teamu do swojego samochodu i wyciąga z bagażnika własnoręcznie upieczony tort z idealnym i jadalnym logo Smashing Pąpkins? Oto Rob.

A co powiecie na gościa, który nie biegnąc w maratonie tworzy punkt pĄkibicowania na 32-gim kilometrze i przez parę godzin napierdziela w megafon oraz robi supportowe sprinty z mijającymi go Pąpkinsami-maratończykami, wykrzykując im  do ucha takie rzeczy, że w koszulkach puszczają szwy, bo spod spodu rosną im skrzydła. Oto Krasus.

A co powiecie na samozwańczy zespół atestatorski, który wziął na siebie karkołomną wyprawę z dwiema laskami (zakończonymi kółkiem) tylko po to, żeby dla całej rzeszy biegaczy falenickich wreszcie rozwikłać odwieczną zagadkę czyli - Ile do cholery ma ta pętla w Falenicy? Oto Smashing Pąpkins.

A rok 2015 dopiero się zaczął. Co to się będzie działo w tym sezonie, nawet nie próbuję ogarnąć moją makówką. Jedno jest pewne - nudno nie będzie. O to przecież chodzi, żeby biegając cieszyć się nie tylko z urwanych sekundek i milisekundek, dumnie przytulać pucharki, ale przede wszystkim dzielić radość i chichrać się z szalonych pomysłów rodzących się w głowach ludzi, z którymi biegamy. 

#SMASHINGPĄPKINSFOREVER!